Zamek v Nowym Mieście nad Metują jest częścią miejskiego parku kulturowego i znajduje się zachodniej części rynku. Wzniesiony był wraz z miastem, pierwotnie jako gród późnogotycki, którego celem była ochrona miasta. Pamiątkowa księga parafialna podaje, że kamień węgielny przyszłego miasta i grodu położony został dnia 10 sierpnia 1501 roku o godzinie drugiej po południu. Kamień położył osobiście sam Jan Černčický z Kácova, właściciel ziemski.
Po wielkim pożarze miasta w roku 1526 Jan Černčicki sprzedał swoje posiadłości Pernsztejnom, wtedy potężnej rodzinie magnackiej. Ci rozpoczęli odnowę miasta oraz swej nowej siedziby z zamiarem nadać jej nowoczesny renesansowy wygląd.
Następnymi właścicielami nowomiejskich posiadłości został ewangelicki ród szlachecki Stubenbergów z Styrii. Dokończyli renesansową przebudowę miasta a z pierwotnego grodu stał się renesansowy zamek. Po klęsce powstania czeskich stanów w roku 1620, w którym Stubenbergowie stali po stronie antyhabsburskiej, zostały ich włości skonfiskowane przez cesarza Ferdynanda II. Przez krótki czas zostały zakupione przez Albrechta z Valdsztejna, od niego w roku 1624 posiadłości zakupili Trczkowie z Lipy. Jednak również Trczkom zostały majątki skonfiskowane w roku 1634, gdyż ówczesny właściciel Adam Erdman Trczka z Lipy wraz z Albrechtem z Valdsztejna i dalszymi szlachcicami oskarżeni zostali o udział w spisku przeciw cesarzowi i w tym samym roku zostali w czeskim mieście Cheb zamordowani. Skonfiskowany majątek Adama Erdmana Trczki z Lipy oraz majątki pozostałych zamordowanych cesarz rozdał w nagrodę za udział w zabójstwie spiskowców. Majątki w Nowym Mieście nad Metują otrzymał w nagrodę szkocki szlachcic, w tym czasie główny chebski sierżant, Walter z Leslie. Później otrzymał stopień marszałka i hrabiego rzeszy. Za czasów Waltera z Leslie doznał zamek kolejnej znaczącej przebudowy w swej historii, tym razem w stylu barokowym. Zwłaszcza drugie piętro zamku zostało ozdobione sztukateriami i malowidłami stropowymi z motywami zaczerpniętymi z mitologii greckiej i rzymskiej. W roku 1802 ród Leslie wymarł po mieczu. Majątki ich odziedziczyli Dietrechsteinowie, po nich kolejne spokrewnione rody szlacheckie. Nikt jednak z kolejnych właścicieli nie zamieszkiwał  na zamku, co było powodem jego znacznego upadku w przebiegu XIX wieku.

W roku 1908 nowomiejski zamek za swoją siedzibę rodzinną wybrał i zakupił Josef Bartoň, właściciel fabryki tekstylnej w Nachodzie, pradziadek dzisiejszego właściciela.

Spróbujmy zgadnąć, ile wtedy – przed więcej niż 100 laty – trzeba było za taki zamek zapłacić...?

Zamek Bartoňowie zakupili za 2.350.000,- koron austriackich. Może wydawać się to za mało, jednak była inna waluta a pieniądz miał większą wartość. Dziś za podobną kwotę trudno by było kupić mały dom rodzinny. Dla porównania auto czeskiej produkcji Laurin a Klement kosztowało wtedy 3 600 K a 1 kg chleba stał niespełna pół korony (0,27 K).Po zakupie zamku przez z Bartoňów przebiegła kolejna przebudowa – jak na razie ostatnia w swej historii. Przebudowę powierzono wybitnym ówczesnym architektom, jakimi byli Dušan Jurkovič i Pavel Janák. Zamek stał się nowoczesną rezydencją, urządzoną przez czołowych czeskich artystów 1 poł. XX wieku w stylu secesji, art deco, kubizmu i funkcjonalizmu. Zarazem zostały odrestaurowane dekoracje z czasów renesansu i baroku. Zamek wyposażono w nowe techniczne elementy, jak wodociąg, centralne ogrzewanie, instalacje elektryczne, telefon, windy osobowe i kuchenne. Dzięki tym przeróbkom nowomiejski zamek jest przykładem adaptacji objektu historycznego na potrzeby nowoczesnego zamieszkania, jak również przykład połączenia dekoracji i wyposażenia historycznego i współczesnego. Bartoňowie byli właścicielami zamku do roku 1948. W tym roku został on znacjonalizowany a do roku 1991 administratorem było państwo czeskie.